De laatste dag van de Engelen

Vanmorgen was ik vroeg wakker. Ik heb diep geslapen. Ik had het gevoel dat al dat zout in het water me diep deed slapen. Zout werkt namelijk slaapverwekkend. Een glas water drinken en dan een heel klein beetje zout op het puntje van de tong doet je snel in slaap vallen en de slaap is meestal diep daarna. Ik had gisteren veel glazen water met zout en citroen gedronken. Vanmorgen was ik eerst dan ook verre van fit, maar het werd snel beter toen ik eenmaal op was en ik voelde me heel krachtig. Ik heb meteen een flinke wandeling gemaakt en dat maakte me nog meer fit. Daarna boodschappen, afwassen, boontjes in de diepvries invriezen. Daarna had ik het ook wel gehad. Ik liep weer helemaal uit balans en mijn rug was een ramp. Ik zag er tegen op om Philip te bellen voor een afspraak want hij is erg belangrijk voor mij, dat is wat ik voel. Toen kwam het volgende inzicht. Als ik het niet doe en het laat varen moet ik een andere arts zoeken, maar dan laat ik ook iets heel kostbaars schieten en dat heb ik vaak gedaan. Ook zag ik dat het mijn steil is om te schrijven ook omdat ik moeilijk kan zeggen wat ik echt te zeggen heb en zeker als iets heel dicht bij mij komt. Dan stap ik liever ergens uit. Ik kan voor ieder ander alles doen en dingen laten ontstaan, maar als dat mij zelf betreft doe ik niets en loop weg, omdat ik er tegen op kijk hoe er goed meer om te gaan. Ook verwacht ik elk moment op mijn kop te krijgen voor alles wat in me opkomt. En Philip heeft de nodige brieven van mij ontvangen. Ze waren heel mooi maar wel een waagstuk, zo voel ik dat. Ze waren ook heel gemeend. Nu moet ik de ontmoeting weer aangaan en de eerste stap zetten. Daar kijk ik enorm tegen op. Vandaag of nooit moet ik bellen en mijn rug nodigt me uit om dat te doen. Dan maar niet langer in mijzelf gezeurd en de stoute schoenen aangetrokken. Ik kom er niet onderuit en ik wil het eigenlijk ook wel, want het zou zonde zijn als ons contact door mijn schrijverij wegvalt en ik ook mijn arts moet missen. Ik heb heel veel baat bij zijn behandeling. Dus maar gebeld. Ik was opgelucht. Hij klonk heel goed en dinsdag kan ik al terecht. Dan kan de spanning verdwijnen. Philip is ook heel spiritueel en mijn ervaring is dat er dan altijd wel weer iets anders volgt. Ik laat het maar open. Het toont zichzelf. Zo meteen komen mijn twee kleinzonen, Jasper (4) en Martijn (3) en Maurice (8) de zoon van Brian en Ellen. En dan is het oppassen vanmiddag. We gaan op ontdekkingsreis heb ik besloten. Nou we hebben vanmiddag een heleboel pruimen geraapt onder de boom achter mijn huis. Jasper had er veel lol in. Daarna hebben we samen de pruimen ontpit. Jasper kon dat erg goed. Eerst sneed hij voorzichtig een kapje er af en drukte dan de pit er uit en dan komt de honig vrij zei hij. Hij genoot zichtbaar. Na het ontpitten hebben we nog jam gemaakt en die mocht mee naar huis. Wat een pret, een cadeautje voor papa en mama. 's Avonds voelde ik me voldaan. Wat een week en wat een inzichten en stappen zijn er gezet. Nu nog de engelen doorsturen. Om 22.00u precies heb ik keurig de voordeur open gedaan en de engelen naar Lynn, Karen en Roelie gestuurd met een liefdevolle boodschap. Dat was het engelenbezoek.

engelenbewustzijn

Engelenbewustzijn   De engelen maken het ontvangen van inzichten makkelijker voor  mij. Zaterdag lieten ze me weten dat ik opnieuw naar zout en water moest kijken. Hier kwam uit voort dat ik 1 liter heet water, een halve citroen en ¼ theelepel zout (1 ml)  met elkaar meng op een theelichtje zet en geregeld een glas hiervan drink. Gevolg: ik heb heel veel minder gewrichtspijn in mijn handen, voeten en knieën. Wat ik wel merk is, dat ik dan moet uitkijken met het zout wat ik daarbij nog gebruik. Het mag maar 3 tot 4 gram per dag zijn en een beetje verspreid over de dag natuurlijk. Het werkt uitstekend en het werkt ook ontstekingsremmend. Verder kreeg ik ingegeven dat ik niet zo lang achter de computer moet zitten en ook de computer moet uitzetten en spelletjes doen valt me al helemaal zwaar, die maken me hondsmoe vandaag. En zo gaat het de hele tijd door, ingeving na ingeving als ik niet achter de computer zit en bij me zelf ben. Vanmiddag (dinsdag 2508) zit ik lekker rustig in me zelf en ineens zak ik  door in me zelf naar de geliefde van mijn hart die sinds kort op mijn weg is. Ik ervaar heel veel liefde in me zelf, maar ook de angst dat als die liefde beantwoord zou worden dat ik daar even slecht tegen kan als wanneer er geen liefde is. Ik voel me verdrietig. Wat een confrontatie! Ik ervaar dat er bij ons thuis zelden of nooit nabijheid was en nooit uitgesproken liefde. Die Liefde was heel anders en ik heb me daar altijd vragen over gesteld. Toch was het bij ons thuis niet slecht leven. Mijn ouders lieten me heel vrij en hebben me eigenlijk altijd wel gesteund in alles wat ik ondernam. Ze waren heel blij met mij, dat is een ding wat zeker is. Dat alles gaat door mij heen en tegelijkertijd de angst voor de ontmoeting met de geliefde van mijn hart of mijn intuïtie moet al helemaal niet kloppen. Mijn gevoel is dat ze nog nooit zo goed heeft geklopt. Nou ja de toekomst zal het uitwijzen en wat de betekenis er van is dat moet ook nog blijken. Dat zal dieper gaan dan gewoon een relatie zoals die voor de meesten is. Ook heb ik het gevoel dat de energie van Abdy nog steeds om mij heen is en die energie mijn lijf heel krachtig maakt. Misschien is deze energie nog wel krachtiger werkzaam dan die van de engelen. 's Avonds was ik weer helemaal in trust en vrede, maar wel heel moe en ik ben vroeg naar bed gegaan  en ik viel voldaan in slaap.

De dag na Abdy

Ik heb goed geslapen en was alweer vroeg op. Ik moest om 10.00u naar de tandarts. Was niet de bedoeling maar het was niet druk en ik hoefde niet lang te wachten. Daarna best actief geweest tot in de middag. Toen ik beneden kwam stikte het van de wespen in de keuken. De keukendeur was open blijven staan en er lagen wat pruimen. Er hingen horlamellen voor de deur, maar dat had niets geholpen. Daarna was het overal zo heet en benauwd en heb ik het rustig aan gedaan. Er was ook heel veel energie, zware energie. Ze was nog nooit zo zwaar geweest, ik kwam bijna niet meer vooruit. Na het eten en de afwas ben ik op bed gaan liggen. Ik werd bijna door het bed gedrukt, ik was zwaar, heel zwaar en moe, heel erg moe. Ik heb me nog nooit zo zwaar en moe gevoeld. Abdy leek er de hele tijd te zijn, vanmiddag ook. Dezelfde energie als gisteren was er de hele tijd. Het leek alsof hij zei dat we van hetzelfde bos waren en in dezelfde wind stonden. Toen hij mij gisteren neervlijde op de grond, drukte hij mij ook stevig tegen de grond, alsof ik niet meer van de aarde af mocht. De aarde was de plek om te zijn. Zo voelde dat. Voel ik de engelen? Geen idee, maar Abdy voel ik wel en er is veel energie. Ik voel me vandaag als een zuil van Licht tussen hemel en aarde, een brede zuil! Ook voel ik steeds de loomheid van de aarde en de daarmee gepaard gaande vermoeidheid en energie. Er wordt nog steeds aan me gewerkt. Het is me het weekje wel. Waar dat naar toe gaat? En wat die engelen doen, geen idee. Ik vermoed dat ze zich verbonden hebben met alles wat er is, het is gewoon een geheel en we staan in hetzelfde en zij hebben plezier om wat er gebeurt.

Engelenbezoek / Abdy

Zondag 23 augustus We zaten te wachten op de deeltaxi. Hadden we vroeg besteld want ze zijn vaak op zondag heel laat. En ja hoor ze kwamen niet op de afgesproken tijd. Toen maar gauw gebeld. Het zou een half uur duren. Vijf minuten later stonden ze al voor de deur en om 13.00u waren we in Paterswolde. We hoefden niemand meer op te halen. Wat een luxe. We vlogen als engelen over de weg. In Paterswolde kwam Christa net aanlopen en we zijn maar naast haar gestopt. Samen liepen we toen naar de zaal en wij waren de eersten. De ontmoeting met Abdy was heel bijzonder. Er was veel energie, veel vuurkracht en een vrij grote groep. De bedoeling was dat we allemaal als een zonnestraal van de zon op de grond werden gevleid door je volledig over te geven aan Abdy en een helpster. Niemand had bezwaar. Je viel gewoon achterover en dan werd je opgevangen en neergevleid. Abdy raakte dan een plek aan die voor jou belangrijk was op dat moment. Bij mij was dat de thymusklier. Ik voelde dat dit helemaal klopte. Ik had de hele week al gevoeld dat alles onder de klier naar beneden vrij was, maar dat de energie stopte bij de thymusklier. Daar moest iets gebeuren. Er gebeurde zoveel in mij zelf dat kan ik niet beschrijven. We lagen bijna een uur in stilte. Iedereen had zijn eigen proces, dat was duidelijk. De een moest lachen, de ander schreeuwen of huilen, de meesten waren stil aanwezig. Ieder kreeg de energie die hij of zij nodig had. Niet veel gedoe, gewoon ontvangen. Later bleek dat Abdy zelf ook lag, in het midden en hij leek in slaap gevallen te zijn, in ieder geval hij was diep weggezonken. Aan het eind zaten we bij na allemaal op een stoel in rust en vrede op Abdy en nog een persoon na. Toen Abdy bijgekomen was vertelde hij het verhaal van de boom, die nergens heen hoefde, nergens vandaan kwam, gewoon alleen maar was en waaide met de wind die er was. En alle andere bomen waaiden dezelfde kant op. Samen waren ze Een. Een mooi beeld. Toen ik thuis kwam heb ik even opgezocht in de Sleutel tot Zelfbevrijding waar de thymusklier voor stond. En ja hoor het klopt precies. Het openbreken van de atoomkracht die Liefde is, die bergen verzet en wonderen verricht! Vanuit het diepste zelf! Een leven vanuit harmonie en zachtheid naar je zelf en de ander. Liefde tot je zelf, de ander en het Leven! Leven!!! Pure Liefdeskracht. Die kan nu naar buiten komen. De plek waar het Koninkrijk Gods begint. Het einde van lijden en de dood, eeuwig leven! In me zelf ken ik dat wel, maar van daaruit in de buitenwereld zijn en scheppen dat heb ik teruggehouden. Nu is de tijd er rijp voor om het weer aan te gaan. Het kwade is er niet meer, er is openheid, onbevangenheid, verwonderd zijn ,blij zijn, Leven en gewoon Zijn! Alles doen in dienstbaarheid, in eenvoud en rust, samen met anderen, doen wat nodig is. Er is flexibiliteit, goede communicatie, daar zijn waar het nodig is. Aanreiken, doorgeven en loslaten. Verlost zijn van denken, in het handelen zijn dankbaar zijn en blij voor al dat is! Ja, het is tijd voor manifestatie van Liefde in de wereld. Wat een weekend! Ik voel me krachtig, ik voel me heel en mijn lijf voelt helemaal goed! Zaterdag 22 aug. Bezoek Het is zaterdag en ik voel me goed. Irmgard komt op bezoek. Ook al zo'n mooie engel. Ze blijft logeren. Ze heeft me uitgenodigd om zondag naar Abdy, een lichtmeester uit Puerto Rico te gaan in Golden Tulip Paterswolde. Een geschenk van haar dat ik met vreugde en liefde in mijn hart in ontvangst nam. Christa en Margriet gingen ook. Ik voelde dat het iets bij mij ging open maken wat nodig was, maar wat? Geen idee! Irmgard voelde zich welkom en thuis en voelde de engelenenergie de hele tijd en we hadden diepgaande gesprekken en veel met elkaar te delen. Samen keken we uit naar de zondag. We waren alleen maar blij en genoten van het samenzijn. Irmgard zei dat ze het huis voelde als een ruimte waarin je welkom was, mocht zijn wat je was, zoals je was. Dat is ook zo, toch voel dat ik nog iets te leren heb hier. Wat is het huis precies, waar staat het voor.

engelenbezoek

Dit stukje is in omgekeerde volgorde. Ik kan het niet keren binnen dit blog zo te zien en dan laat ik het maar zo. Mijn excuses voor het ongemak! Dinsdag 18 augustus De Pruimenboom Dinsdag voelde ik me ook heerlijk en ik nam voor alles ruim de tijd. Stond laat op, en alles liep gestroomlijnd. En ik maakte me nergens druk over. Aan het begin van de middag werd er gebeld en daar stonden twee engeltjes voor mijn deur, Thomas en Maurice. Zij kwamen helpen bij de pruimenpluk en het schoonmaken van het dak van de berging. Thomas klom op het dak en Maurice raapte alles van de grond. Ze sloegen met stokken en schudden aan takken en er vielen al heel veel pruimen naar beneden. De oogst was groot. Er hangen echter nog legio pruimen aan de boom. Maar goed de engeltjes gaven me moed en het dak was ook weer schoon. En het was een feest om samen de pruimen naar beneden te halen. Woensdag 19 augustus Het plezier van chutney maken De energie was nog steeds goed. Het was wel wat warm, Het was echter nog te hanteren. 's Middags heb ik onder genot van een heerlijk muziekje alle pruimen ontpit. Daar ben ik anderhalf uur mee bezig geweest. Daarna heb ik het allemaal verwerkt tot chutney. De chutney hoefde alleen maar zachtjes in te komen en dat kost niet zoveel werk. De potten waren zo schoon en het werk was gedaan. 's Avonds had ik een voldaan gevoel en ik voelde alleen maar vreugde om het bestaan zelf. Donderdag 20 augustus De omkering Ik heb 's ochtends beneden gepoetst en opgeruimd. Margriet zou komen. Het was wel wat heet, maar het ging me gemakkelijk af. Het was dan ook nog heel vroeg in de ochtend en nog niet echt warm. Het gesprek met Margriet over het Ik-Atelier was heel fijn en bemoedigend. En ik begon de kracht in mij weer te voelen. Alles bouwt zich op en is precies goed. Ik werd weer helder over mijn financiële zaken en wat me te doen stond. Ik zag dat er een nieuwe stap diende te komen. Christa was zo lief geweest om de 160 euro die we via mij aan Gerda gegeven hadden weer aan te vullen in de kas. Toentertijd had ik het geld nog niet om het Gerda te geven. Zij had schoenen nodig om een hoge hak te zetten onder een voet, want ze kon amper lopen door het verschil en ze had geen geld om dat te doen en de verzekering heeft de lat zo hoog gelegd dat het niet meer vergoed wordt beneden de 2,5 cm. Waar zijn we mee bezig! Voor wie hebben we de verzekeringen? Nu was de tijd rijp voor mij om dit bedrag zelf weer in de kas te stoppen voelde ik en ervoor te gaan. Zelf heb ik ook niets, alleen maar schulden, van daaruit heb ik alles steeds opgebouwd. Het kan ook anders, nou dat heb ik eigenlijk nog nooit ervaren vanaf dat ik getrouwd ben. Maar ik ga er voor en het kan anders dat weet ik ook. Alles tot nu toe was echter nodig. Het heeft me met mijn familie en schoonfamilie in contact gebracht. Het heeft me de kracht en de liefde van mensen laten voelen. Mensen die me gewoon wilden steunen omdat ik was wie ik was, vaak ook onvoorwaardelijk. En dat was voor hen beslist niet echt makkelijk. Nu gaan we naar de echte overvloed waarin de Geest van waaruit ik leef me gaat helpen om ook materieel uit de put te raken en geld vanuit overvloed te laten werken ten behoeve van een positieve verandering van de mensheid naar onvoorwaardelijke Liefde. . Lichaam, materie en Geest op Een lijn, echte overvloed. De dag eindigde met onweer. Het voorspelde noodweer bleef echter uit. Vrijdag 21 augustus De engelen komen Vandaag komen de engelen, vanavond om 22.00u. Ik moet nog een wit plantje halen. De rest is klaar. Ik voel me goed en het weer is heerlijk, lekker koel en aangenaam. De zon schijnt, een mooie dag. Ik zat op de fiets naar de Mikel. Ik dacht aan Christa en dat wij toch ook veel gemeen hebben. Wat zijn we toch schatjes. Wat opkomt is dat we beide de ander helpen, zonder de vraag van de ander af te wachten. Het is ongevraagde Liefde, die gewoon aangeboden wordt. De ander hoeft er niets voor te doen. Ik moest tot nu toe altijd aankloppen. Eigenlijk ook wel mooi dat Christa zoveel Liefde is naar mij toe, heel lief en dat heeft me ook veel gedaan. Maar of het me uiteindelijk dient? Dat is nog maar de vraag en dat geldt ook voor Gerda. Dit is wat ik ook altijd deed in het verleden. Nu helpt ze mij en ik heb dat niet gevraagd en ik doel op de 160 euro van het Ik-Atelier die we aan Gerda hebben gegeven voor onbepaalde tijd.. Ik help Gerda en die had dat ook niet gevraagd. Dit moet omkeren. Goed dat Margriet dat aanraakte. Ze heeft gelijk. Ik betaal de 160 euro aan Christa voor de pot van het Ik-Atelier, niet omdat Margriet dat zei maar omdat ik zelf ook zie dat dit nu nodig is. En als ik hulp nodig heb kan ik in gesprek gaan en kijken hoe ik dat ga doen. Dan heb ik het zelf gekozen en ik ga ergens voor en we kunnen er samen voor gaan. Dat geeft kracht en bouwt op. Dat wil niet zeggen dat ik tot nu toe niet alles zelf gekozen had. Ik heb wel altijd achter mezelf gestaan, maar ik zie nu meer. We gaan verder met opbouwen en kijken wat er nog meer moet omkeren. Dan is het avond. De tijd nadert om de engelen te ontvangen. Ik heb alles voor bereid om ze te ontvangen in Liefde. Raad eens wat er gebeurt? Om 22.00u moest ik de deur openen en ik vergat het, ik zat voor de tv. 5 over tien schoot het me te binnen. Heb ik gauw de deur open gedaan en mijn welkomstoespraak gehouden. Maat ik voelde ze nog niet. 5 minuten later voelde ik ineens nu zijn ze er, er was blijheid en vreugde en herkenning. Dat was wel grappig, geheel onverwachts waren ze er ineens. Of ik voelde ze ineens. Ben naar bed gegaan en viel heel zacht in slaap, rustig en tevreden met al dat was en is. Dat gebeurt niet zo vaak.

Engelenbezoek

De handleiding Evelien stuurt de handleiding voor het engelenbezoek door en ik krijg in de gaten dat het een energetisch proces is. De engelen komen vrijdag 21 augustus om 22.00u. Nog even nagevraagd bij Evelien en ja het is zo. Helemaal goed. Voordat ik de handleiding kreeg was ik nogal deprie. Mijn rug wilde niet echt goed. Abeltje, ook al zo'n mooie engel had me de dag ervoor een energiebehandeling gegeven. De pruimenboom werd me te veel. Er zitten legio pruimen aan en al dat rapen doet een aanslag op mijn rug als ik niet uitkijk met bukken. Ik had eerst de venkel ontmanteld en afgesneden. Dat ging redelijk goed. Maar ik stond te draaien in mijn heupen en kon bijna niet meer rechtop staan.. Toen maar even op bed gaan liggen en ik kreeg een enorme huilbui. Had ik allang niet meer gehad. Ik zag het niet meer zitten. Maar ja je moet toch verder. Na een uurtje ben ik weer opgestaan, ik voelde me iets beter. Ik voelde ik heb versterking nodig voor de fysieke dingen. Het wordt me te veel en daar liet ik het bij. Ik heb de computer maar aangezet en daar zag ik de mail van Evelien over de engelen. Ze stuurde me de handleiding. Ik ging het lezen en vond het steeds boeiender worden. Ik werd er Een mee en genoot. De economie van Liefde in bedrijf via de energie. Er kwam een rust en vrede over mij die ongekend was en de energie was vreugdevol en stralend. De depressiviteit was weg en ook mijn problemen waren verdwenen. Dat is de hele dag zo gebleven. Toen ik ging slapen voelde ik me heerlijk opgenomen in een nieuwe stroom van energie.

Vele perspectieven, vele paden

Reactie op blog van Marleen Slebos: www.deblauweuil.blogspot.com van 19 juli 2009 Wat je beschrijft doet me denken aan de uitspraak van Krishnamurti van gisteren: Als er inzicht is in de hele werking van het "zelf"en de activiteiten van het "zelf" daardoor tot een einde zijn gekomen - alleen dan is er stilte. Die stilte is echte meditatie en in die stilte ontstaat het eeuwige. Vervolgens is de uitspraak voor vandaag: De waarheid is een land waar geen weg heen leidt (het land der eeuwigheid zou ik zeggen); alleen in de wereld van de waanvoorstellingen (illusies) van het onbestendige, zijn vele paden. De kunst is die vele paden achter je te laten en alleen nog maar het gouden pad te lopen, waar geen zijwegen meer zijn en in feite ook geen pad, waar aandachtig gewaarzijn is en dat is tevens meditatief leven. Maar goed we moeten onze illusies tegenkomen om te kunnen beleven wat het andere is denk ik dan zo. Als kind leefde ik daar in en eigenlijk ook meestal daarna, maar ik besefte het niet. En van daaruit kon ik alles doen wat ik heb gedaan in mijn leven zoals ik het heb gedaan. Alles wat in Groningen is gebeurd doet me beseffen wat er altijd al was en nooit is weggeweest. Nu ben ik vrij en ook echt blij, dat is wat ik me realiseer!

Een heel laboratorium in je zelf

Onderstaand stukje van Krishnamurti brengt me naar mijn eigen leven. Ik heb zelf psychologie gestudeerd en ik was zogenaamd een eeuwige student, studeerde pas af in 1983 en begon jan. 1971 na eerst een jaar sociale geografie gestudeerd te hebben. Vanaf het eerste jaar heb ik door toedoen van mijn vriend Paul gewerkt als studentenassistent in wetenschappelijk onderzoek. Eerst data op ponskaarten zetten, daarna via SPSS programma's aansturen en meedenken in onderzoek, althans dat deed ik gewoon, vond ik boeiend. Alles met het devies, ik snap er niets van, maar wat ik niet snap kan ik leren. En geleerd heb ik en ook alles van commentaar voorzien vanuit mijn eigen inzichten. Dat was boeiend, niet de studie zelf. De tentamens verliepen moeizaam, maar van mensen snapte ik wel het een en ander door in me zelf te kijken. Zo ben ik door de psychologie gewandeld. Toen ik docent werd al voor mijn afstuderen, moest ik natuurlijk de boeken ook nog goed kennen. Bij de tentamens vroeg ik mijn studenten altijd te kijken wat zij er zelf van vonden omdat ik dat belangrijk vond dat ze daar over nadachten. Ik gaf dus ook nooit multiple choice tentamens, dat is waanzin. Er was een moment dat ik een zware onvoldoende had voor het tentamen data analyse. Degene die dat vak gaf was de medewerker waar ik voor werkte. Hij had er al voldoende opgezet bij de eerste pagina lezen en vroeg mij om even langs te komen zodat hij nog wat kon uitleggen. Toen zag hij dat het een zware onvoldoende was. Hij zei, dat hij er niets van snapte, dat ik mijn werk uitstekend deed en dat ik er niets van snapte. Ik zei toen: geef me een hypothese die je wilt onderzoeken dan doe ik dat gewoon. Ik zoek de groep mensen bij elkaar, ik bedenk de onderzoeksopzet en hoe de vraag beantwoord kan worden gewoon door met mensen bezig te zijn. Abstracte vragen en getallen daar snap ik niets van, wel van wat uit de computer komt dat kan ik lezen en ook beoordelen gewoon door naar mensen te kijken. Hij keek me verbaast aan en gaf me toen een voldoende. Hij zei dat dat het beste antwoord was dat ik had kunnen geven. Hij was zelf ook heel creatief in onderzoek opzetten en uitvoering. Hij werd later hoogleraar in Utrecht. Papers maken? Gewoon eerst mijn eigen inzichten opschrijven en dan in stukjes knippen van hoofdstukjes voorzien, onderzoek er bij zoeken en discussie aanzetten, makkelijk toch. Cijfer een negen, simpel. Later begreep ik dat de meeste studenten niet zo werkten. De studie Psychologie was voor mij een avonturen land. Waarom ik zo laat afgestudeerd ben? Ik vond werken leuker dan studeren, ik werkte op een gegeven moment hele dagen als studentenassistent en ook de geboorte van mijn beide zonen was voor mij belangrijker dan afstuderen. Dit wilde ik met jullie delen. Mijn devies was altijd: wat ik niet weet kan ik leren. En dat heeft me veel gebracht in het leven. Voor mij is leven leren! Heb een fijne dag en leef door te leren van het leven zelf! JKOnline RSS Daily Quotes A whole laboratory inside you Posted: Questioner: What value do you place on social sciences and the understanding of man?Krishnamurti: Sir, when you have got the whole laboratory inside you, why do you want to "study man"? Study yourself, the whole human being, the whole complexity, beauty, extraordinary sensitivity which is you. Why do you want to study what somebody else says about man? The whole of mankind is you. And you in relationship with another is society. You have created this terrible, ugly world which has become so utterly meaningless, and that is why young people are revolting throughout the world. To me it is such a meaningless life. The society which man has created is the outcome of his own demands, his own urgencies, instincts, ambitions, greed and envy. You think that by reading all the books about man and going in for social study, you are going to understand yourself. Would it not be much more simple to begin with yourself? Talks with American Students, p 45

Veel gevoel en minder woorden

Bedankt voor je blog ‘Big Heart’ www.deblauweuil.blogspot.com, veel gevoel en minder woorden.
Ik ben heel creatief met woorden en daarin is ook veel liefde maar in mijn gevoel zijn is heerlijk, ga ik me meer bewust beleven deze zomer en me zelf ook meer accepteren en zien wie ik ben. Heb ik eigenlijk een beetje over het hoofd gezien merkte ik vanochtend. En dat is ook mijn pad, ja en dan hoef je veel niet meer alleen te doen. Liefde is dan gewoon altijd. Liefde is nog heel veel ruimer dan liefde voor je vrienden. De Liefde voor dat wat je vijand is dat keert alles om, de liefde voor je vrienden, man en kinderen dat bouwt op. Als je vijand je vriend wordt dan is het pas echt in vrede leven en bouwen.Dank voor je reactie M. Dat is een grote uitdaging.

Ja, uiteindelijk is ieder mens zijn eigen rechter.

leven is een pad

Is leven een pad? Een pad waarop je loopt? Ik ervaar dat ik nu sta op mijn Gouden Pad op deze aarde dat eindeloos is. De vraag is of dat echt een pad kan zijn. Kennelijk moest ik een driedimensionaal pad zien in me zelf, een pad op de aarde, links en rechts woestijn. Het vertelde me veel over mijn zijn van dit moment en geeft me de mogelijkheid om naar mijn zijn in deze wereld te kijken vanuit dat Gouden Pad zonder zijwegen. En toch om dat pad te lopen moet ik het ook weer loslaten. Het pad is een tijdpad, het presenteerde zich tijdens een vioolconcert vanuit Indiase muziek, het was er zomaar ineens in mij. Ik had het niet bedacht. Het vertelde me wel dat ik geland was op de aarde en voor mijn grot stond en niet meer er in en dat ik alleen maar hoefde te lopen. Lopen al loslatende wat is en dan is er geen pad meer. De tijd houdt op en het bewust denken is voorbij en daarmee ook het willen. Het denken presenteert zich van binnenuit als we bereidt zijn te sterven voor dat wat is. Eigenlijk is er helemaal geen pad. Wat is leven dan? Mij heeft heel veel inzicht gegeven wat Krishnamurti zei: Leven is leren door te sterven en sterven is leven. Of zoals Freek de Jonge volgens mij ooit zei: Er is leven in de dood. De vraag die je kunt stellen, wat is dan leren? Is leren meer kennis verwerven? Of is leren wat anders? Als leren gebeurt door te sterven aan wat is wat is er dan geleerd? Wat is anders? Kan het zijn dat kennis zich dan van binnenuit gewoon openbaart of ons van binnenuit aanreikt wat we nodig hebben? Het Pact van Man en Vrouw Vroeger kon het zijn dat er een creatieve vrouw stond achter een man. De man zette neer wat de vrouw creëerde. Was ook vaak zo in mijn huwelijk met Paul. Ik leefde op de achtergrond en werd niet gezien. Sinds kort ervaar ik dat de man in mij is neergedaald naar de aarde en een pact heeft gesloten met de vrouw en haar ondersteunt in haar zijn, zodat zij meer naar buiten mag gaan treden vanuit haar gevoeligheid, helderheid en innerlijke weten. Is ook wel eng. Maar dat is wel het lopen van het Gouden Pad, lerende in relatie tot alles en iedereen. Deed ik altijd wel, maar ik toonde me daarin toch vaak niet naar buiten toe. Je hoofd boven het maaiveld uitsteken is riskant. Toch ben ik er niet bang voor. Ik ben op weg gewoon door te zijn wat ik ben.

Veelheid, Eenheid en de Oerbron

Hoe komen mensen gemakkelijk terug bij hun Oerbron, de Gouden Weg, hun eigen Innerlijke Goddelijke Licht? En hoe laten zij dit Licht in de wereld werken? Gewoon omdat er steeds wordt gevraagd om daar te gaan staan en van daaruit te leven. Dat is ware meditatie, leven vanuit het Aandachtig Innerlijk Gewaarzijn. V.L.O.W. wat staat voor Vrij Laten ontplooien van Wijsheid gaat hier ook van uit.. Je zou kunnen stellen zoveel mensen zoveel wegen, zoveel inzichten. Dat is de Veelheid in de Eenheid, in dat wat overeenkomstig is in allen. Wat is interessanter, de Veelheid, de Eenheid of is er gewoon de Eenheid in de Veelheid. Op de Vele wegen kun je Een zijn in je zelf, in je Oer Kracht staan en van daaruit Leven. Veelheid en Eenheid is daardoor Een Geheel. Het wordt Een Geheel in de persoon zelf. Dan lost de Veelheid zich op in het moment Nu, dan is er alleen nog maar dat wat is en het maakt niet uit wat en met wie. En het is altijd goed, omdat alleen maar is dat wat is en van daaruit wordt gehandeld. Die Eenheid die iemand is, is ook Veelheid. Iemand kan nooit meer zijn dan alleen Eenheid omdat er alleen maar een ding tegelijkertijd kan zijn. Is er meer tegelijkertijd dan is er verwarring, chaos. De kunst is dan weer terug te gaan naar Eenheid. Dus ik ben Eenheid ondanks de Veelheid in mijzelf. De Eenheid is het Quantum dat ik ben met al zijn vele mogelijkheden in zichzelf. Er zijn vele Eenheden om mij heen met elk hun eigen Veelheden. Als ik in mijn eigen Eenheid blijf staan en wandel, krijg ik steeds die Eenheid naar mij toe, die overeenstemt met de Eenheid die ik ben. Het mooie dat volgt is om de Veelheid in elkaar te ontmoeten en elkaar te verrijken. Maakt het wat uit wat er is? Nee, je hoeft alleen maar te zijn wat je zelf bent en dat is genoeg. Als de Eenheid in mij Gouden Licht is dan maakt het alles om mij heen tot Goud en ontmoet dat Licht al het Goud in de ander. Het maakt dit Goud vanzelf open. De ander kan dan leren om alles wat dit niet is los te laten door er aan te sterven. Dan ontstaat het Leven uit de Dood. De zijwegen en de afleidingen hebben denk ik te maken met de Veelheid in onszelf, die zich wil openbaren. Als die veelheid er is voordat de Gouden Weg zich openbaart dan kan dat heel vervelend zijn. Als de Gouden Weg er is dan zijn de afleidende zijwegen verdwenen. Er is alleen nog Gouden Licht en van daaruit wandel je over de Goudren Weg. En doet wat jij hebt te doen, al dan niet alleen en je handelt van daaruit in het moment Nu. Het Gouden Licht is Wijsheid, Inzicht, Liefde, Innerlijk Weten en Zijn. Je straalt, bent blij ook als het soms moeilijk is.

Tegenpolen, zinvolheid en zinloosheid

Dit is een reactie op wat Marleen Slebos hierover schrijft op haar blog: www.deblauweuil.blogspot.com Bewustwording houdt zich bezig met de tegenpolen en daarin staat licht tegenover donker en is er een groei naar meer perspectief. Ja dat is zo als je nog met de tegenpolen bezig bent, realiseer ik me. Ben je Bewust dan is er alleen nog zijn, dan is er Licht zonder tegenover en dat keert alles om. De mensen die je ontmoet zijn dan allemaal anders dan wanneer licht nog een tegenpool heeft, want dat Licht spreekt rechtstreeks tot de essentie in de ander. Het grappige is dat er dan ook geen perspectief meer is want er is Eenheid. Het werd mij altijd verweten dat ik geen perspectief zag en toen ik het wel zag was het ook niet goed. Gelukkig heeft het Licht me de weg gewezen, gewoon Licht zijn en dat is een ander Licht dan licht met als tegenpool donker, daarin is alle zinvolheid en zinloosheid in elkaar opgegaan en is alleen maar wat het is meer niet. Fijn om dit te mogen lezen want het geeft me inzicht in iets wat eerder in mijn leven is voorgevallen. Die ander had nog problemen met zijn eigen licht en donker. Ik snapte zijn verwijten niet. Ik heb er ook niets mee gedaan, ben gewoon gebleven wie ik was, de ik ben die ik ben, meer niet. Het enige dat ik moet doen is accepteren dat ik ben wat ik ben en dat ik doe wat ik doe en dat is alles.

Assepoester

Dit wil ik jullie niet onthouden In oude sprookjes ligt soms veel van de wijsheid besloten. Kijk maar eens naar het sprookje van Assepoester Ik vind het heel mooi hoe Andrew dit sprookje uitwerkt. Ik werd vanochtend wakker met een eigen inzicht hierin, zoals het voor mij werkt. Dat wil ik met jullie delen. Eerst geef ik jullie de uitwerking van Andrew en daarna mijn reactie op deze uitwerking. Kijk maar wat je er zelf van vindt. Hoofdrollen: • Assepoester: je ziel op zoek naar je IK BEN Aanwezigheid • de boze stiefmoeder: je ego / je dualistische denken. • de prins: je IK BEN Aanwezigheid. • de linzen je gedachten en beelden die je op het Mater Licht projecteert: • het kasteel: je innerlijke Koninkrijk Gods Ook Assepoester (je ziel) werd overheerst door een boze stiefmoeder (ego) en haar boze stiefzusters die haar vernederden. Ook de stiefzusters, voorbeelden van je eigen ego, die zich proberen te verenigen met de prins in het kasteel tijdens het feest, maar dat lukt natuurlijk niet. Je kunt niet vanuit je ego je innerlijke koninkrijk betreden, dat is hetzelfde als een toren van Babel bouwen en kijken of die in de hemel reikt, dat wil niet. Maar het ego wil kost wat kost voorkomen dat Assepoester wel het huwelijk aangaat met de prins, je IK BEN aanwezigheid. Dus vlak voor het feest gooit de boze stiefmoeder een pan met linzen over de keukenvloer voor Assepoester om uit te zoeken. Dit zijn a.h.w. alle gedachten en beelden in je hoofd die je projecteert op het moederlicht, (weet je nog, daar heb ik het in het vorige mailtje over gehad, in het voorbeeld van de diaprojector: er zitten allemaal beelden in je hoofd die geprojecteerd worden op het universum, het moederlicht, en het moederlicht gaat die gedachten voor jou vorm geven in het materiële universum in je leven.) Assepoester moest de goede linzen van de slechte scheiden, dus de goede gedachten van de slechte onderscheiden, pas toen ze daarmee klaar was kreeg ze haar eerste kleed, een mooi gewaad, voor het eerste feest. (dit gewaad is een symbool voor één van je lichamen, b.v. je mentale lichaam dat je net gereinigd hebt van de 'slechte' gedachten. Dan is er de dag daarna weer een feest en weer gooit de stiefmoeder de keukenvloer onder de linzen en weer moet Assepoester de goede gedachten (van je Ik BEN Aanwezigheid) van de slechte (van je ego) scheiden en pas als Assepoester daarmee klaar is krijgt ze een nieuw gewaad, en kan ze naar het feest, ze heeft weer een lichaam b.v. het Identiteitslichaam, of het emotionele lichaam gereinigd en kan het stralende gewaad aantrekken. Dan moet ze het nog een keer meemaken, ze moet nog een keer een keukenvloer vol linzen reinigen en de linzen sorteren en weer reinigt ze een lichaam, en weer krijgt ze een stralend gewaad. Nu is ze klaar om de prins, je Ik BEN Aanwezigheid te ontmoeten, nu past de schoen, en natuurlijk past de schoen van je ego niet als je vanuit je ego probeert je te verenigen met je Hogere Zelf. Naast je fysieke lichaam heb je nog drie andere lichamen: je identiteitslichaam, je mentale lichaam en je emotionele lichaam, daarna komt dus je fysieke lichaam. Elk van deze lichamen behartigd een deel van het energiespectrum dat scheppende energie omzet in materie en omstandigheden. Hierover de volgende keer meer...... Mooi dit verhaaltje van Assepoester. Herken ik me wel in. Maar weet je assepoester is heel intelligent. Als de stiefmoeder de linzen strooit weet ze onmiddellijk dat het de illusies van het ego zijn en dat nog goed en kwaad iets te betekenen hebben. Het zijn gewoon illusies en ze blijft in het Helder Gewaarzijn staan. Ze is! Dan zijn de linzen onmiddellijk weggetoverd. Dat scheelt tijd en ziekte. Dat is de Liefde die geen illusie en ego meer is. Dorien Frequin van De Wereld Dat Ben Jij heeft me dat laten inzien en eigenlijk wist ik het wel, maar ik vroeg me toch nog af of ik nu gek was of al die mensen die in de illusies gingen zitten. Ineens kon ik verhaal en echtheid onderscheiden en mensen hun echtheid laten voelen. Helaas zitten mensen vaak graag te modderen in de linzen. En veel prinsen vinden dat gemodder wel leuk en genieten daarvan en dat lijkt me ook weer de werking van het ego. Ik kan het dan wel eens leuk vinden als zo'n prins zelf zit te modderen. Dat is dan ook weer ego vermoed ik. Ik ben nog weinig prinsen tegengekomen die zelf niet zitten te modderen in de linzen. Wel heel mooi hoe jij de sprookjes uitwerkt. Vind ik eigenlijk wel leuk zoals jij dat doet Andrew.

Een Bril en een Nieuw Begin

Sinds gisteren heb ik weer een bril! Wat een verandering, mijn hele lichaamsgevoel is veranderd. Ik voel me heel veel beter en ik loop heel veel krachtiger. Een nieuw leven begint. Ik merk met die bril dat ik me steeds meer moet focussen en ook hoe gemakkelijk ik wegkijk en met mijn kijken blijf hangen bij wat voorbij is en daar word ik duizelig van. Nu kan dat niet meer. Multifocus glazen dwingen je om in de beweging te blijven en vooruit te kijken, niet achterom te kijken, dat maakt duizelig. Nu weer met volle kracht vooruit. Zal wel moeten, want het geld is meer dan op. En als ik niet uitkijk moet ik volgende maand mijn huis uit. Ik heb drie "rijke" jaren gehad en even gevoeld wat het betekent dat je de hele maand brood op de plank hebt, dat had ik al jaren niet meer ervaren. En ook dat ik echt voor mijn gezondheid kon doen wat ik nodig had, was ook nooit mogelijk. Ik heb namelijk MS en ik had op drie plaatsen in mijn rug een potentiële hernia en mijn eerste twee nekwervels stonden helemaal niet goed op elkaar. Ik ben daarin totaal mijn eigen weg gegaan en heb het in mijn voordeel kunnen laten werken. Dat was een grote zegen. Traditionele keuzes kunnen niet meer worden gemaakt. In het onbekende stappen is de enige optie. De afgelopen jaren had ik Indiase studenten in huis en dat beviel me tot nu toe goed. We konden het goed samen vinden. Geldzorgen brachten mij er toe dit als oplossing te gaan continueren, want ik moet ook huursubsidie terugbetalen over drie jaar door de traagheid van de belastingdienst en het niet goed verwerken van de bij hen binnenkomende post en natuurlijk omdat ik het geld toen ben gaan gebruiken voor mijn gezondheid. Sinds donderdag hebben we een nieuwe huisgenoot uit India, een student van 24 jaar. Een prima jongen. We hadden al binnen een dag door dat dit voor ons beide een verkeerde keuze was. Hij wilde leven in de stad, samen met vrienden plezier maken, laat thuiskomen, nog lang met elkaar praten. Ja, en dat is voor mij te veel. Ja, wat dan? Nu kom ik accuut in de geldproblemen per april. Daar was niet op gerekend.. Mijn eerste reactie was verhuizen. Maar ja als ik dat nu doe, moet ik dat over een paar jaar weer, want je kunt van een minimale uitkering al helemaal niet meer een halve maand rondkomen tot mijn schrik. De laagste uitkeringen zijn al jaren onder de inflatiecorrectie en al heel zeker als je kijkt naar de primaire levensbehoeften. Ja wat dan? Vanochtend werd het me helder. Ik zeg al jaren als ik 60 ben begin ik te werken en ik ga pas met pensioen als ik 90 ben. Dat kon wel eens waar zijn. Ik ben een veelzijdig en helder persoon en dat wil ik gaan inzetten voor deze wereld vanuit de Economie van Liefde. Niet dat ik dat eerst niet deed, maar nu ga ik het meer officieel aanpakken. Mijn focus ligt allereerst op onderwijs, maar ook geestelijke gezondheidszorg is een optie. Ik ben Ontwikkelings- en Leerpsychologe en Bewust Zijn en Leven is mijn bestaan. Onderwijs is de eerste optie en boeit me het meest. Het betekent voor mij weer het grote onbekende ingaan dag in dag uit met elk nieuw mens die ik ga ontmoeten. Het is boeiend en houd je jong. Eigenlijk kijk ik er naar uit ook. Met jonge mensen werken vond ik altijd al een uitdaging en vond ik ook heel boeiend toen ik een studiebegeleidingscentrum leidde in Groningen. Ik ga er voor!

Mijn hersenen kraken

Mijn hersenen kraken Vreemd deze week heb ik steeds pijn in mijn hoofd. Meestal aan de onderkant van mijn achterhoofd.. Dan cirkelt het weer door mijn hele hoofd. Alles steekt en prikt dan, de ene keer links en de andere keer rechts. Dat heb ik nog nooit gehad. Waarom dat zo is, geen idee. Ook merk ik dat mijn rechter binnenoor vervelend is en mijn ogen prikken ook geregeld. Ik vraag me af waar ik nu weer aan mijn gevoel voorbij loop. Aan het gevoel voorbij lopen is voor mij op dit moment wel een thema. Als ik terugkijk heb ik dat geregeld gedaan en dat heeft me veel ellende opgeleverd. Ik begin dat nu heel goed te zien. De tijd kun je niet terugdraaien. Wat voorbij is, is voorbij. Wel kun je er nog de lessen uit leren, maar kennelijk krijg je daar ook hoofdpijn van. Ja teruggaan in je verleden werkt ook niet direct positief. Uit ervaring weet ik dat het verleden achter je laten je vrij maakt. Het lijkt wel of door het schrijven het verleden weer herleeft. Misschien is dat wel het probleem van mijn hoofd nu. Nu ik dit schrijf begint de pijn te zakken. Er wordt niet voor niets gezegd, geen oude koeien uit de sloot halen. Ik verbaas me steeds weer hoe waar uitspraken en gezegdes zijn. Waar, niet vanuit wetenschap bekeken, maar vanuit waar volgens mijn innerlijk zijn. Is dat dan subjectief de waarheid? Ik denk het niet als ik de boeken bekijk die ik over bewust zijn gelezen heb, het is subjectief en objectief tegelijkertijd. Laat het verleden los. Het heeft geen zin om van het verleden te leren om in de toekomst te handelen. De kans is dan heel groot dat je Nu niet ziet wat er werkelijk is. Pas in het onthechten van wat is geweest ontdek je wie je werkelijk bent en hoe iets echt is. Het maakt je vrij. Wel vraagt het verleden soms naar erkenning zodat het werkelijk achtergelaten kan worden. Kennelijk moet ik nog iets zien om er een punt achter te zetten. Ik heb besloten om vandaag maar eens de natuur in te gaan. Gelukkig is dat niet zo ver om te gaan. Ik heb namelijk geen vervoer en dan is het wel handig dat je er zo heen kunt lopen. Ik hoop dat de gemeente Groningen het niet in zijn hoofd haalt om dat beetje groen wat er nog over is ook weg te halen. Er is al zoveel weg of vervangen door kunstmatigheid. Het is de doodsteek voor menselijke sensitiviteit als de natuur verdwijnt uit je directe omgeving. Nu genoeg geschreven, ik ga me klaarmaken voor een genietdag.

Aandacht Gewaarzijn en Liefde

Onlangs heb ik een stuk geschreven over tantra en de betekenis er van voor seksualiteit in een relatie en de relatie zelf. Wat ik hierin belangrijk ervaar is de kwaliteit van de relatie in de vorm van liefdevol aandachtig gewaarzijn, van waaruit zorg en delen is, geven dat ontvangen is. Hierin is de waarnemer het waargenomene zelf. De ander en jij zijn samen een, vallen samen en het denken is gestopt. Dit is een kwaliteit van leven die ver boven tantra uitstijgt en kan in elke relatie aanwezig zijn. Een seksuele relatie is geen noodzakelijkheid om Liefde tussen twee mensen te kunnen laten zijn. Toch kan het alleen zijn als de muren die we hebben opgebouwd in ons leven zijn verdwenen en er rechtstreeks ontmoeten is, woorden zijn dan niets eens nodig alleen maar samen zijn. Dit kun je ervaren met elk ander ook al ben je getrouwd. Het is natuurlijk dan tegelijkertijd een test voor je eigen relatie, want als de liefde daar nog niet echt Liefde is dan komt die onder druk te staan, waarbij ik wil opmerken dat verliefdheid nog geen Liefde is. Het heeft er wel de schijn van, maar is nog niet echt, tenzij jij je eigen muren al hebt afgebroken, want dan heb je grote kans dat jij en je partner elkaar in echtheid ontmoeten. Als je de Liefde totaal begrijpt, begrijp je ook wat er gebeurd met je partner die nog niet zover is en kun je vanuit de Liefde die je zelf bent liefdevol en aandachtig aanwezig zijn en je partner helpen bij het beslechten van de eigen muren. Probleem is vaak wie welke muren te beslechten heeft. Liefde is geen Liefde als die er alleen maar voor de eigen partner is. Liefde is pas Liefde als die zich uitbreidt naar de mensen die je verder in je leven ontmoet. De allergrootste test voor de Liefde is wat of wie je vijand is met liefdevolle aandacht te bejegenen. Dat keert alles om in de wereld, dat merk ik elke dag in mijn leven, maar dat is ook elke dag weer gave en opgave tegelijkertijd. Als we dit begrijpen snappen we ook wat Christus bedoelt met Ik ben de weg,,de Waarheid en het Leven. Dit alles vraagt om sensitiviteit en de ontwikkeling van onze natuurlijke gevoeligheid. Daarom is het zo goed om met volle aandacht in de natuur te zijn, je zintuigen open te zetten en de puurheid in te drinken. Heel illustratief over hoe je kunt kijken naar Verliefdheid is het stuk van Marleen Slebos op haar blog: www.deblauweuil.blogspot.nl Het heet: Mijn partner