leven is een pad

Is leven een pad? Een pad waarop je loopt? Ik ervaar dat ik nu sta op mijn Gouden Pad op deze aarde dat eindeloos is. De vraag is of dat echt een pad kan zijn. Kennelijk moest ik een driedimensionaal pad zien in me zelf, een pad op de aarde, links en rechts woestijn. Het vertelde me veel over mijn zijn van dit moment en geeft me de mogelijkheid om naar mijn zijn in deze wereld te kijken vanuit dat Gouden Pad zonder zijwegen. En toch om dat pad te lopen moet ik het ook weer loslaten. Het pad is een tijdpad, het presenteerde zich tijdens een vioolconcert vanuit Indiase muziek, het was er zomaar ineens in mij. Ik had het niet bedacht. Het vertelde me wel dat ik geland was op de aarde en voor mijn grot stond en niet meer er in en dat ik alleen maar hoefde te lopen. Lopen al loslatende wat is en dan is er geen pad meer. De tijd houdt op en het bewust denken is voorbij en daarmee ook het willen. Het denken presenteert zich van binnenuit als we bereidt zijn te sterven voor dat wat is. Eigenlijk is er helemaal geen pad. Wat is leven dan? Mij heeft heel veel inzicht gegeven wat Krishnamurti zei: Leven is leren door te sterven en sterven is leven. Of zoals Freek de Jonge volgens mij ooit zei: Er is leven in de dood. De vraag die je kunt stellen, wat is dan leren? Is leren meer kennis verwerven? Of is leren wat anders? Als leren gebeurt door te sterven aan wat is wat is er dan geleerd? Wat is anders? Kan het zijn dat kennis zich dan van binnenuit gewoon openbaart of ons van binnenuit aanreikt wat we nodig hebben? Het Pact van Man en Vrouw Vroeger kon het zijn dat er een creatieve vrouw stond achter een man. De man zette neer wat de vrouw creëerde. Was ook vaak zo in mijn huwelijk met Paul. Ik leefde op de achtergrond en werd niet gezien. Sinds kort ervaar ik dat de man in mij is neergedaald naar de aarde en een pact heeft gesloten met de vrouw en haar ondersteunt in haar zijn, zodat zij meer naar buiten mag gaan treden vanuit haar gevoeligheid, helderheid en innerlijke weten. Is ook wel eng. Maar dat is wel het lopen van het Gouden Pad, lerende in relatie tot alles en iedereen. Deed ik altijd wel, maar ik toonde me daarin toch vaak niet naar buiten toe. Je hoofd boven het maaiveld uitsteken is riskant. Toch ben ik er niet bang voor. Ik ben op weg gewoon door te zijn wat ik ben.