22-02-2009

Mijn hersenen kraken

Mijn hersenen kraken

Vreemd deze week heb ik steeds pijn in mijn hoofd. Meestal aan de onderkant van mijn achterhoofd..

Dan cirkelt het weer door mijn hele hoofd. Alles steekt en prikt dan, de ene keer links en de andere keer rechts.

Dat heb ik nog nooit gehad.

Waarom dat zo is, geen idee. Ook merk ik dat mijn rechter binnenoor vervelend is en mijn ogen prikken ook geregeld. Ik vraag me af waar ik nu weer aan mijn gevoel voorbij loop.

Aan het gevoel voorbij lopen is voor mij op dit moment wel een thema. Als ik terugkijk heb ik dat geregeld gedaan en dat heeft me veel ellende opgeleverd. Ik begin dat nu heel goed te zien. De tijd kun je niet terugdraaien. Wat voorbij is, is voorbij. Wel kun je er nog de lessen uit leren, maar kennelijk krijg je daar ook hoofdpijn van. Ja teruggaan in je verleden werkt ook niet direct positief. Uit ervaring weet ik dat het verleden achter je laten je vrij maakt. Het lijkt wel of door het schrijven het verleden weer herleeft. Misschien is dat wel het probleem van mijn hoofd nu. Nu ik dit schrijf begint de pijn te zakken.

Er wordt niet voor niets gezegd, geen oude koeien uit de sloot halen. Ik verbaas me steeds weer hoe waar uitspraken en gezegdes zijn. Waar, niet vanuit wetenschap bekeken, maar vanuit waar volgens mijn innerlijk zijn.

Is dat dan subjectief de waarheid? Ik denk het niet als ik de boeken bekijk die ik over bewust zijn gelezen heb, het is subjectief en objectief tegelijkertijd.

Laat het verleden los. Het heeft geen zin om van het verleden te leren om in de toekomst te handelen. De kans is dan heel groot dat je Nu niet ziet wat er werkelijk is. Pas in het onthechten van wat is geweest ontdek je wie je werkelijk bent en hoe iets echt is. Het maakt je vrij.

Wel vraagt het verleden soms naar erkenning zodat het werkelijk achtergelaten kan worden. Kennelijk moet ik nog iets zien om er een punt achter te zetten.

Ik heb besloten om vandaag maar eens de natuur in te gaan. Gelukkig is dat niet zo ver om te gaan. Ik heb namelijk geen vervoer en dan is het wel handig dat je er zo heen kunt lopen. Ik hoop dat de gemeente Groningen het niet in zijn hoofd haalt om dat beetje groen wat er nog over is ook weg te halen. Er is al zoveel weg of vervangen door kunstmatigheid. Het is de doodsteek voor menselijke sensitiviteit als de natuur verdwijnt uit je directe omgeving.

Nu genoeg geschreven, ik ga me klaarmaken voor een genietdag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten