Reactie op blog van Marleen Slebos: www.deblauweuil.blogspot.com van 19 juli 2009 Wat je beschrijft doet me denken aan de uitspraak van Krishnamurti van gisteren: Als er inzicht is in de hele werking van het "zelf"en de activiteiten van het "zelf" daardoor tot een einde zijn gekomen - alleen dan is er stilte. Die stilte is echte meditatie en in die stilte ontstaat het eeuwige. Vervolgens is de uitspraak voor vandaag: De waarheid is een land waar geen weg heen leidt (het land der eeuwigheid zou ik zeggen); alleen in de wereld van de waanvoorstellingen (illusies) van het onbestendige, zijn vele paden. De kunst is die vele paden achter je te laten en alleen nog maar het gouden pad te lopen, waar geen zijwegen meer zijn en in feite ook geen pad, waar aandachtig gewaarzijn is en dat is tevens meditatief leven. Maar goed we moeten onze illusies tegenkomen om te kunnen beleven wat het andere is denk ik dan zo. Als kind leefde ik daar in en eigenlijk ook meestal daarna, maar ik besefte het niet. En van daaruit kon ik alles doen wat ik heb gedaan in mijn leven zoals ik het heb gedaan. Alles wat in Groningen is gebeurd doet me beseffen wat er altijd al was en nooit is weggeweest. Nu ben ik vrij en ook echt blij, dat is wat ik me realiseer! | |||
19-07-2009
Vele perspectieven, vele paden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten