| |||
19-03-2009
13-03-2009
Assepoester
Dit wil ik jullie niet onthouden In oude sprookjes ligt soms veel van de wijsheid besloten. Kijk maar eens naar het sprookje van Assepoester Ik vind het heel mooi hoe Andrew dit sprookje uitwerkt. Ik werd vanochtend wakker met een eigen inzicht hierin, zoals het voor mij werkt. Dat wil ik met jullie delen. Eerst geef ik jullie de uitwerking van Andrew en daarna mijn reactie op deze uitwerking. Kijk maar wat je er zelf van vindt. Hoofdrollen: • Assepoester: je ziel op zoek naar je IK BEN Aanwezigheid • de boze stiefmoeder: je ego / je dualistische denken. • de prins: je IK BEN Aanwezigheid. • de linzen je gedachten en beelden die je op het Mater Licht projecteert: • het kasteel: je innerlijke Koninkrijk Gods Ook Assepoester (je ziel) werd overheerst door een boze stiefmoeder (ego) en haar boze stiefzusters die haar vernederden. Ook de stiefzusters, voorbeelden van je eigen ego, die zich proberen te verenigen met de prins in het kasteel tijdens het feest, maar dat lukt natuurlijk niet. Je kunt niet vanuit je ego je innerlijke koninkrijk betreden, dat is hetzelfde als een toren van Babel bouwen en kijken of die in de hemel reikt, dat wil niet. Maar het ego wil kost wat kost voorkomen dat Assepoester wel het huwelijk aangaat met de prins, je IK BEN aanwezigheid. Dus vlak voor het feest gooit de boze stiefmoeder een pan met linzen over de keukenvloer voor Assepoester om uit te zoeken. Dit zijn a.h.w. alle gedachten en beelden in je hoofd die je projecteert op het moederlicht, (weet je nog, daar heb ik het in het vorige mailtje over gehad, in het voorbeeld van de diaprojector: er zitten allemaal beelden in je hoofd die geprojecteerd worden op het universum, het moederlicht, en het moederlicht gaat die gedachten voor jou vorm geven in het materiële universum in je leven.) Assepoester moest de goede linzen van de slechte scheiden, dus de goede gedachten van de slechte onderscheiden, pas toen ze daarmee klaar was kreeg ze haar eerste kleed, een mooi gewaad, voor het eerste feest. (dit gewaad is een symbool voor één van je lichamen, b.v. je mentale lichaam dat je net gereinigd hebt van de 'slechte' gedachten. Dan is er de dag daarna weer een feest en weer gooit de stiefmoeder de keukenvloer onder de linzen en weer moet Assepoester de goede gedachten (van je Ik BEN Aanwezigheid) van de slechte (van je ego) scheiden en pas als Assepoester daarmee klaar is krijgt ze een nieuw gewaad, en kan ze naar het feest, ze heeft weer een lichaam b.v. het Identiteitslichaam, of het emotionele lichaam gereinigd en kan het stralende gewaad aantrekken. Dan moet ze het nog een keer meemaken, ze moet nog een keer een keukenvloer vol linzen reinigen en de linzen sorteren en weer reinigt ze een lichaam, en weer krijgt ze een stralend gewaad. Nu is ze klaar om de prins, je Ik BEN Aanwezigheid te ontmoeten, nu past de schoen, en natuurlijk past de schoen van je ego niet als je vanuit je ego probeert je te verenigen met je Hogere Zelf. Naast je fysieke lichaam heb je nog drie andere lichamen: je identiteitslichaam, je mentale lichaam en je emotionele lichaam, daarna komt dus je fysieke lichaam. Elk van deze lichamen behartigd een deel van het energiespectrum dat scheppende energie omzet in materie en omstandigheden. Hierover de volgende keer meer...... Mooi dit verhaaltje van Assepoester. Herken ik me wel in. Maar weet je assepoester is heel intelligent. Als de stiefmoeder de linzen strooit weet ze onmiddellijk dat het de illusies van het ego zijn en dat nog goed en kwaad iets te betekenen hebben. Het zijn gewoon illusies en ze blijft in het Helder Gewaarzijn staan. Ze is! Dan zijn de linzen onmiddellijk weggetoverd. Dat scheelt tijd en ziekte. Dat is de Liefde die geen illusie en ego meer is. Dorien Frequin van De Wereld Dat Ben Jij heeft me dat laten inzien en eigenlijk wist ik het wel, maar ik vroeg me toch nog af of ik nu gek was of al die mensen die in de illusies gingen zitten. Ineens kon ik verhaal en echtheid onderscheiden en mensen hun echtheid laten voelen. Helaas zitten mensen vaak graag te modderen in de linzen. En veel prinsen vinden dat gemodder wel leuk en genieten daarvan en dat lijkt me ook weer de werking van het ego. Ik kan het dan wel eens leuk vinden als zo'n prins zelf zit te modderen. Dat is dan ook weer ego vermoed ik. Ik ben nog weinig prinsen tegengekomen die zelf niet zitten te modderen in de linzen. Wel heel mooi hoe jij de sprookjes uitwerkt. Vind ik eigenlijk wel leuk zoals jij dat doet Andrew. | |||
01-03-2009
Een Bril en een Nieuw Begin
Sinds gisteren heb ik weer een bril! Wat een verandering, mijn hele lichaamsgevoel is veranderd. Ik voel me heel veel beter en ik loop heel veel krachtiger. Een nieuw leven begint. Ik merk met die bril dat ik me steeds meer moet focussen en ook hoe gemakkelijk ik wegkijk en met mijn kijken blijf hangen bij wat voorbij is en daar word ik duizelig van. Nu kan dat niet meer. Multifocus glazen dwingen je om in de beweging te blijven en vooruit te kijken, niet achterom te kijken, dat maakt duizelig. Nu weer met volle kracht vooruit. Zal wel moeten, want het geld is meer dan op. En als ik niet uitkijk moet ik volgende maand mijn huis uit. Ik heb drie "rijke" jaren gehad en even gevoeld wat het betekent dat je de hele maand brood op de plank hebt, dat had ik al jaren niet meer ervaren. En ook dat ik echt voor mijn gezondheid kon doen wat ik nodig had, was ook nooit mogelijk. Ik heb namelijk MS en ik had op drie plaatsen in mijn rug een potentiële hernia en mijn eerste twee nekwervels stonden helemaal niet goed op elkaar. Ik ben daarin totaal mijn eigen weg gegaan en heb het in mijn voordeel kunnen laten werken. Dat was een grote zegen. Traditionele keuzes kunnen niet meer worden gemaakt. In het onbekende stappen is de enige optie. De afgelopen jaren had ik Indiase studenten in huis en dat beviel me tot nu toe goed. We konden het goed samen vinden. Geldzorgen brachten mij er toe dit als oplossing te gaan continueren, want ik moet ook huursubsidie terugbetalen over drie jaar door de traagheid van de belastingdienst en het niet goed verwerken van de bij hen binnenkomende post en natuurlijk omdat ik het geld toen ben gaan gebruiken voor mijn gezondheid. Sinds donderdag hebben we een nieuwe huisgenoot uit India, een student van 24 jaar. Een prima jongen. We hadden al binnen een dag door dat dit voor ons beide een verkeerde keuze was. Hij wilde leven in de stad, samen met vrienden plezier maken, laat thuiskomen, nog lang met elkaar praten. Ja, en dat is voor mij te veel. Ja, wat dan? Nu kom ik accuut in de geldproblemen per april. Daar was niet op gerekend.. Mijn eerste reactie was verhuizen. Maar ja als ik dat nu doe, moet ik dat over een paar jaar weer, want je kunt van een minimale uitkering al helemaal niet meer een halve maand rondkomen tot mijn schrik. De laagste uitkeringen zijn al jaren onder de inflatiecorrectie en al heel zeker als je kijkt naar de primaire levensbehoeften. Ja wat dan? Vanochtend werd het me helder. Ik zeg al jaren als ik 60 ben begin ik te werken en ik ga pas met pensioen als ik 90 ben. Dat kon wel eens waar zijn. Ik ben een veelzijdig en helder persoon en dat wil ik gaan inzetten voor deze wereld vanuit de Economie van Liefde. Niet dat ik dat eerst niet deed, maar nu ga ik het meer officieel aanpakken. Mijn focus ligt allereerst op onderwijs, maar ook geestelijke gezondheidszorg is een optie. Ik ben Ontwikkelings- en Leerpsychologe en Bewust Zijn en Leven is mijn bestaan. Onderwijs is de eerste optie en boeit me het meest. Het betekent voor mij weer het grote onbekende ingaan dag in dag uit met elk nieuw mens die ik ga ontmoeten. Het is boeiend en houd je jong. Eigenlijk kijk ik er naar uit ook. Met jonge mensen werken vond ik altijd al een uitdaging en vond ik ook heel boeiend toen ik een studiebegeleidingscentrum leidde in Groningen. Ik ga er voor! | |||